This Incredibly Benevolent Force

A key refrain in Reformed theology is that God’s Spirit trumpets the message of salvation through Jesus Christ into every nook and cranny of the universe—but how? And in what way does this cosmic truth touch and shape the mundane reality of our lives and our world?

In this distillation of his Warfield Lectures, delivered at Princeton Theological Seminary in spring 2014, leading Reformed theologian Cornelis van der Kooi examines the relationship of the Holy Spirit to Jesus Christ. He demonstrates how a fuller understanding of the interplay between Christology and pneumatology can encourage the Christian church to have open eyes and ears for the inbreaking of God’s “incredibly benevolent force” into the cosmological emptiness of today’s world.

Cornelis van der Kooi here presents an urgently needed contribution to a future Spirit-Christology and a christologically clarified doctrine of the Holy Spirit. Drawing from biblical sources and from Reformation and Dutch Reformed theology, he awakens new trust in God’s creative saving and ennobling work in the world of the twenty-first century.
Michael Welker — University of Heidelberg

Originally given as the prestigious Warfield Lectures at Princeton Theological Seminary, This Incredibly Benevolent Force holds many surprises. In and through them, if the author is right, one may hope that a force working for good will emerge, running like a current between this book and its readers.
Kathryn Tanner — Yale Divinity School

How do we know that the Holy Spirit is an incredibly benevolent force? Cornelis van der Kooi has a compelling answer: Jesus Christ. He develops this answer with unusual insight and clarity. A truly enjoyable read for students and seasoned theologians alike.
Frank D. Macchia — Vanguard University

This collection of lectures represents a delightful exercise in pneumatological reflection. I say ‘delightful’ in part because it occasions a kind of joy, not simply because of its subject matter, but also because of its style and approach. . . . Refreshing and vitalizing.
Daniel Castelo (from foreword) — Seattle Pacific University and Seminary

Van der Kooi has written a masterful treatment of the Holy Spirit. Everything in it is fresh, revealing, mature. This will be a theological standard for years.
Cornelius Plantinga Jr. — Calvin Theological Seminary

Over Publieke Theologie

JUNI 2013

In het essay voor de Nacht van de Theologie Spelen met heilig vuur – Waarom de theologie haar claim op de waarheid moet opgeven van Ruard Ganzevoort, stelt hij: “Willen theologen een functie behouden in de samenleving, dan zullen zij buiten de kaders van de christelijke traditie moeten treden en zich richten op een publieke theologie.” Hoe ziet een publieke theologie voor de 21-ste eeuw eruit? De waarheidsclaims voorbij? Vier theologen, Ganzevoort zelf, Manuela Kalsky, Anne-Marie Korte en Kees van der Kooi, gaven gisteravond tijdens de Nacht van de Theologie in Rotterdam in een prikkelend statement hun visie op een publieke en relevante theologie. Hieronder vindt u het statement van Kees van der Kooi

Door: Kees van der Kooi

Wat is publieke theologie? Publieke theologie is geen apart vak noch iets dat tussen religieuze tradities in staat. Theologie is publieke theologie wanneer ze optreedt als leverancier van basisnoties voor wat recht is, voor wat het leven dient, voor wat waar en schoon is en te prijzen en helpt om wat niet goed of kwaad is te weerstaan. Goede theologie is publieke theologie, omdat ze behulpzame reflectie geeft op het leven, op onze hoop, ons falen, onze grenzen.

Publieke theologie is geen algemene theologie, los van traditie en kerk. In tegendeel. Hoe meer een theologie is geworteld in een bron, in doorvertelde verhalen, des te groter is de kans dat er uit die bron noties tevoorschijn komen, die het samenleven dienen, die mensen motiveren, die bouwstenen leveren voor een rechtssysteem en de humanisering van het leven. De publieke theoloog stelt zijn traditie beschikbaar stelt als ‘open resource’.

De theoloog zal die publieke taak des te beter waarnemen naarmate hij of zij in staat is de levenservaringen en levensvragen van mensen serieus te nemen en te verbinden met die voedende traditiestromen. De films van Lars von Trier, de toneelstukken van Eugene O’Neill, de romans van John Steinbeck, de muziek en teksten van De Dijk zijn daarom theologisch van groot belang. Ze geven uitdrukking aan levensvragen, aan verlangen en menselijk tekort. Inderdaad in dubbele zin ‘After Eden’. In die publieke ruimte beweegt zich ook de theoloog met zijn kennis van bronnen, tradities en religies. Deze zijn bepaald niet eenvormig. De wijsheid die ze bieden is divers en staat soms lijnrecht tegenover elkaar. Het christelijk geloof verbindt ‘wijsheid’ zelfs met het onsmakelijke verhaal van een gekruisigde. De publieke theoloog tracht de verschillen niet te verdoezelen, maar de dialoog aan te gaan, en zo het samenleven van mensen te bevorderen. De publieke theoloog ontkent niet de waarheidsclaims die in elke traditie meekomen, claims op wat wijs is, wat geloof verdient, welke weg begaan moet worden. De poging om die vraag voor ouderwets, onnodig of zelfs gevaarlijk te verslijten loopt het gevaar van verhulling van de eigen, impliciete normativiteit. In de praktijk is hij zelf leverancier van waarheid. In de publieke ruimte staat juist op het spel wat betrouwbaar is, wat houvast geeft, wat jongeren moed geeft om te leven. Samengevat, het gaat om geloof, hoop en liefde. Juist deze woorden zijn echter in de christelijke traditie niet leeg, maar hebben een inhoud, een voorwerp. Je gelooft ergens in, je hoopt ergens op, de liefde komt van iemand. Zulke publieke theologie geeft de burger moed.

Kees van der Kooi is hoogleraar westerse systematische theologie aan de VU te Amsterdam, tevens is hij directeur van het ‘Centre of Evangelical and Reformation Theology’. Samen met Gijsbert van den Brink, is hij auteur van het boek ‘Christelijke Dogmatiek’.